محمدرضا امامی آزادی - استادیار گروه مهندس ی عمران - دانشگاه تربیت معلم آذربایجان
محمود سعدین - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک خاک و پی - دانشگاه تبریز
صمد دهقان - کارشناس مرکز ملی مقاوم سازی ایران
سیدآرش سهرابی - کارشناس مرکز ملی مقاوم سازی ایران

میراگر مایعی تنظیم شده یا TLD یکی از روشهای کنترل غیر فعال در سازها ست که از اواسط دهه 1980 میلادی برای کنترل ارتعاشات سازه های مهندسی عمران به کار رفته است . سیستم TLD از یک یا چند مخزن حاوی مایعی که عمدتا آب می باشد تشکیل می شود که این ظرف ها در قسمت بالای سازه نصب شده و از تلاطم آب در این ظرفها برای کاهش نوسانات سازه است فاده می شود . در این مقاله به نحوه ساخت میز لرزه ای حاوی سیستم TLD پرداخته و نتایج آزمایش تجربی تحت فرکانسهای القائی مختلف را مورد بررسی قرار می دهیم که نتایج این بررسی نشان می دهد که وقتی نسبت فرکانس ( نسبت فرکانس القائی به فرکانس طبیعی مخزن ) به عدد ۱ نزدیک است سیستم TLD می تواند بهترین کارائی را در مستهلک کردن انرژی و افزودن بر میرائی سازه داشته باشد . و همچنین نتایج در این سری از آزمایش ات تجربی تطابق بسیار خوبی با رفتار مدل خطی تئوری هاوزنر دارد .

میراگر مایعی ، میز لرزه ای ، تست سیستم سازه ای ، تئوری خطی هاوزنر