نوید حسینی طالقانی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی حمل و نقل، پژوهشگاه حمل و نقل پارسه، تهران، ایران

به کمک داده های شمارش تردد حسگرهای ترافیکی، امروزه اطلاعات دقیق و ارزشمندی درباره جریان کمان، جریان مسیر،جریان آغازگاه – پایانگاه (مبدا – مقصد) و نوع و شماره پلاک خودروها می توان به دست آورد. هزینه گردآوری و پردازش داده هایحسگرها، به اضافه هزینه زیرساختی بایسته، در چارچوب محدودیت های بودجه ای و فنی، موضوعی قابل توجه است که مطالعاتیدر این زمینه انجام گرفته است. در این میان، حسگرهای ترافیکی، خود به تنهایی مجموعه زیرساختی گستردهای را شامل می شوندکه تعیین شمار و مکانیابی آنها خود به تنهایی شایان ارزش تحقیقی بسیاری است. بهینه سازی شمار حسگرها و مکانیابی آنها،وابسته به نوع آنها و نوع اطلاعاتی که مورد نیاز ما می باشد است. مساله مکانیابی حسگرهای در سیستم های هوشمند حمل ونقلرا می توان در دو دسته الف) مساله مکانیابی حسگر برپایه قابلیت مشاهده جریان و ب) مساله مکانیابی حسگر برپایه قابلیت تخمینجریان بررسی کرد. در هریک از این دو دسته، با تعریف سنجهای برای سنجش توان داده شماری حسگرها برپایه پارامتر مطلوبکه قابلیت مشاهده جریان یا قابلیت تخمین جریان می تواند باشد، مکانیابی بهینه آنها تعیین می گردد. در این نوشتار مروری برادبیات پژوهشی این گونه مدلها انجام گرفته است.

مکانیابی حسگر ترافیکی، سیستم های حمل ونقل هوشمند، جریان ترافیک، بهینه سازی، شبکه ترافیک