سید محمد کاظم موسوی نژاد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر، گروه معماری، ماهشهر، ایران
غلامحسین کمایی - کارشناس معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر، ایران
فرهاد پرنیان - پتروشیمی بندر امام خمینی، ماهشهر، ایران
فاطمه موسوی نژاد - کارشناس معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، ایران

عرصه های عمومی، مهمترین بخش شهرها و محیط های شهری به شمار می آیند. در چنین عرصه هایی بیشترین تماس و تعامل بین انسان ها رخ می دهد. این عرصه ها تمامی بافت شهری را که مردم بدان دسترسی فیزیکی و بصری دارند شامل می شود. امنیت و به طور اخص امنیت اجتماعی، ارتباط مستقیمی با فضا و ساخت و ساز شهری دارد. یک فضای شهری مناسب تا حد زیادی تأمین کننده ی امنیت و فضای نامناسب زمینه ساز انواع آسیب ها و معضلات اجتماعی است. وجود فضای سبز خصوصاً در محدوده مراکز شهرها که محل تجمع انسان، فعالیت و تعاملات اجتماعی بوده و باور ذهنی شهروندان اساساً مقصد شهری تلقی می شود، تأثیر متفاوتی با نقشی که فضای سبز در پیرامون شهر ایفا می کند دارا می باشد. به طور کلی امروزه فضای سبز شهری به عنوان فضایی توانمند برای بهسازی محیط زیست مطرح است و بعنوان ریه های تنفسی برای سالم نگهداشتن محیط زیست انسان و حیوان از آن یاد می شود و همین طور باعث ایجاد امنیت در تمامی زمینه ها می شود. در این مقاله به جنبه امنیت انسانی در مواجهه با فضای سبز شهری و نیازهای تعاملی انسان با فضای سبز در محیط های شهری می پردازیم.

فضای سبز، امنیت، فضای سبز شهری، امنیت شهری، طبیعت و معماری