سعید ممیز - دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز، گروه معماری، نطنز، ایران
شهریار ناسخیان - استادیار دانشکده مرمت، دانشگاه هنر اصفهان

اینکه هر ساختمانی باید بتواند با محیط خود رابطه برقرار کند جای بحث ندارد، بلکه آنچه چالش محسوب می گردد نوع و چگونگی برقراری این ارتباط می باشد. ایده معماری پایدار، برای پاسخگویی به این پرسش مطرح می شود. جهت ایجاد محیطی پایدار و مناسب برای زندگی انسان و برای پاسخ گویی به نیازهای موجود، معماران خانه های بومی به اصول و روش هایی دست یافته اند که نه تنها تخریب و ضایعه ای را بر محیط تحمیل نمی کند، بلکه فراتر از آن در جهت اعتلای محیط گام بر می دارد. معماری بومی ایران می تواند از دو جنبه شرایط اقلیمی- فرهنگی و طراحی معماری مورد بررسی و تفسیر قرار گیرد، هر چند تدثیر جنبه های فرهنگی و اجتماعی بر روی فرم ها و عملکرد بناها را در سراسر کشور به عنوان عامل تعیین کننده هستند، ولی اقلیم نیز از اهمیت والایی برخوردار است که دراین مقاله قصد شده با بیان طراحی اقلیمی و معرفی روشهایی در آن راستا گامی در جهت طراحی بهینه بومی واقلیمی برداشته شود.

سازه های چوبی، عناصر سازه ای، سبک سازی، خانه های شیکیلی