علیرضا عصاره - استاد یاری دانشگاه شهید رچائی
سیده هاجر حسینی - دانشچوی دوره کارشناسی ارشد

تعدادزیادی ازمعلمان درسراسر جهان درکلاس های چندپایه که مجموعه ای ازسطوح وپایه های مختلف دریک کلاس هستند، تدریس می کنند.( برچ ولالی ، ترجمه ی جعفری، 1379). باافزایش تلاش توسط سازمان های بین المللی برای ارائه آموزش همگانی درمقیاس وسیع تر، به خصوص درمناطق دورافتاده روستایی، تعدادکلاس های چندپایه افزایشس خواهدیافت (یونسکو، 2002) .مناطق روستایی کشورما نیز این امر مسثتنی نبوده وتقریبا 16 درصد ازمدارس ابتدایی چندپایه می باشند( آقازاده ف 1386) .باتوجه به افزایش تعداد کلاس های چندپایه ارائه ساختارها وپشتیبانی های لازمه آموزش کیفی دراین شرایط ضروری می باشد.نتایج تحقیقاتی که به وسیله نیکبخت (1375) ، اقدامی (1380) ؛ مددی امام زاده( 1383)وشهرابی(1389) انجام شده اند، نشان می دهد پیشرفت تحصیلی ، درصد قبولی، وضعیت آموزشی کلاس ای تک پایه بهتراز چندپایه ومهارت های اجتماعی دانش آموزان چندپایه بهترازتک پایه می باشد. وینمن ( 1995،19996) باتوجه به بررسی خودوتجزیه و تحلیل های بعدی، هیچ تفاوتی درنتایج شناختی و غیرشناختی بین نتایج مدارس تک پایه وچندپایه اعلام نکرده است . رایت وهمکاران (1997) درپژوهشی که به اندازه گیری قدرنسبی تاثیرات معلم، تاثیرناهماهنگی درون کلاسی، میزان موفقیت دانش آموزان واندازه کلاس، بررشد علمی دانش آموزان پرداختند، اثبات کردند که مهم ترین عوامل موثربر پیشرفت آموزشی دانش آموزان ، دوعامل معلم ومیزان تلاش دانش آموزان برای موفقیت بود. هم چنین ترکیب کلاس به خودی خود، عمده ترین عامل تعیین کننده آموزش و یادگیری موفقیت آمیز نیست. تغییر یابهبودکلاس درسی درنهایت وابسته به معلمان است.(هیل وروو، 1996).

مدارس ابتدایی چند پایه ،مدارس ابتدایی تک پایه ،طبقه بندی حوزه ها ،تدریس ،آموزش وپرورش روستایی