الهام صابر - دانشجوی مهندسی کشاورزی دانشگاه آزاد دامغان و عضو باشگاه پژوهشگران جو
هدی آزاد - دانشجوی مهندسی کشاورزی دانشگاه آزاد دامغان

امروزه فزونی جمعیت ودر پی آن بالا رفتن مصرف و اشاعه فرهنگ مصرف گرایی تولید زباله را در ابعاد گوناگون خانگی، شهری و صنعتی به سرعت افزایش داده است و کاستن از حجم زیاد تولید زباله ضروری مختوم است . باتوجه به مشکلات دفع مواد زاید شهری و مشکلات زیست محیطی که این مواد بر روی منابع طبیعی و اکو سیستم دارند ، لزوم ارائه روشی بهینه برای بازگرداندن مواد قابل مصرف به چرخه زندگی ، سودمندی این روش را نشان می دهد که این امر به وسیله تهیه کمپوست میسر می شود . کمپوست به ظاهر عنصری بی ارزش ، مزاحم و زیانباری می باشد ولی با توجه به پیشرفت فناوری ، امروزه به عنوان یک کالای اقتصادی شناخته می شود و می تواند به انسان و شادابی و رفاه زندگی اش خدمات شایانی ارائه دهد . برهمین اساس صاحب نظران آن را طلای کثیف می نامند . استفاده بهینه از کمپوست براساس رایجترین ماده آلی موجود در هر منطقه و توان اقتصادی کشاورزان می باشد . اضافه کردن مواد آلی به کمپوست گیاهی علاوه بر افزایش حاصلخیزی کمپوست ، باعث کاهش زمان لازم برای تجزیه آن به دلیل رطوبت زیاد و در حد اشباع و ایجاد شیرابه های موجود از آن خواهد شد . مواد مغذی کمپوست بسیار تدریجی و آرامتر از کودهای معدنی در خاک آزاد می شوند ولی در مقابل اثرات ، کمپوست برپا بوده و بیش از یک فصل در خاک دوام خواهند داشت . مصرف کمپوست می تواند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی باشد . به طور کلی در تهیه کمپوست با کیفیت استاندارد توجه به سه موضوع می تواند از گسترش آلودگی محیطی جلوگیری کند : (1 اندازه ذرات کمپوست (2 میزان پوسیدگی مواد اولیه کمپوست (3 درصد مواد مواد غیر مفید مانند شیشه و پلاستیک سه اصل مهم برای تولید کمپوست خوب : اکسیژن ، رطوبت ، نیتروژن موجود در مواد آلی است که اغلب برحسب نسبت C/N بیان می شود . کمپوست خوب باید به رنگ قهوه ای و قسمت اعظم آن از مواد هوموسی باشد . اکنون با تعامل بین ارگان های زیربط می توان مصرف کمپوست خوب را در مزارع کشور نهادینه کرد .

کمپوست ، زباله های شهری ، اقتصاد و اجتماع ، کشاورزی