حسین صابری خورگو - کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
دکترحسین رحمت الهی - استادیار دانشکده حقوق دانشگاه تهران پردیس فارابی

احزاب سیاسی علیرغم اشتراک لفظی بامفهوم قدیمی (حزب) ازجمله پدیده های نوین مربوط به تحولات بعد ازرنسانس وعصر روشنگری اروپا به شمار می روند. احزاب سیاسی کارکردهای زیادی ازجمله انتقاد ازحکومت، انتقال مطالبات مردم وافکار عمومی به دولت، کارکردآموزشی وتربیتی و.... دارند و ازاین رو چرخ دنده ی دمکراسی لقب گرفته اند. درجمهوری ترکیه باتوجه به روند تحرب وگذارنظام های چندحزبی تحزب، سیستم خاص خود رادنبال می کند، قانون احزاب ترکیه درزمینه احزاب، مکانیزم های قوی را برعکس حقوق ایران پیش بینی نموده است. هرچند این نظام ازنظرحقوقی کنترل های شدیدی رابراحزاب اعمال می دارد ویک نهاد قضائی مستقل رامسئول اعمال این کنترل ها می کندولی ساختارحکومتی ونظام سیاسی ترکیه با چالش های جدی فرهنگی ،سیاسی ، اجتماعی روبروست. براین اساس پژوهش حاضربرآن است تاابتدا مفهوم حزب ومنشا آن وکارکردهای عمده آن رابررسی نماید. سپس تحزب رادراسلام وجمهوری اسلامی موردواکاوی قرارداده ونظام حقوقی احزاب رادرایران مورد موشکافی وارزیابی قراردهد. بنابراین درپایان نیز بانگاهی نظام سیاسی حکومتی ترکیه و جایگاه حقوقی احزاب سیاسی درآنها چالشهای اصلی این نظام راموردبررسی قراردهد.

تطبیقی ،نظام حقوقی ،احزاب سیاسی ، ایران ،ترکیه