سلماز خوشنوا فومنی - مربی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشکده هنر و معماری موسسه آموزش عالی شاندیز مشهد

به هنگام ارزیابی اثار معماری دریک شهر ارتباط بنا با محیط درمیان عوامل دیگری چون عملکرد و سودمندی تکنیک و فرهنگ به عنوان مهمترین عامل مطرح میشود به گونه ای که خلق آن بدون توجه به محیط بی شک نتایج نامطلوبی دربرخواهد داشت بی تردید ما ایرانیان این واقعیت تلخ را پذیرفته ایم که معماری معاصر ایران درگیر بازآفرینی و تقلید ازطرح های غرب درکلیه زمینه هاست ضمن آنکه توجه به مسائل محیطی ازقبیل تاثیر متقابل مکان و اقلیم ارتباط معماری بااداب و رسوم و همچنین ارتباطات شهری بناها نیز ازکیفیت نازلی برخوردارند انچه که تاکنون میتواند مطرح باشد این است که : چه مسائلی باعث شده که معماری ایران راه تکامل و پیشرفت را به سختی طی کند و یادرواقع اصلا این راه را نیپیماید؟ چه تدبیری برای رهایی ازاین وضعیت میتوان جستجوکرد؟ ازانجایی که پاسخگویی به این سوالات به تحقیقات عمیقی نیازمند است نگارندگان دراین مقاله سعی نموده اند که انجام تحقیقات میدانی و بررسی روند احداث یک گونه ساختمانی متداول درمشهد یعنی ساختمان های مسکونی 3-4 طبقه قدمی هرچند کوچک دراین مسیر بردارند تا شاید بخشی ازمشکلات اشکار گردد بطور مسلم طرح خانه های مسکونی درمشهد درارتباط با مجموعه ضوابط شهرسازی و معماری شهرداری مشهد تدوین شده است که ضمن قانونمند کردن احداث بنا گاه تاثیارت منفی نیز درمعماری و فضاهای شهری برجای گذاشته اند حتی دربعضی موارد فقدان قوانین و ضوابط درباره چگونگی احداث بخشی ازبنا سبب شده تا آن بخش به عنوان جزئی ازمحیط شهری محسوب نشود و این مسئله باعث ایجاد نوعی اغتشاش درسیمای شهر مشهد شده است

شهر ، آشفته ، مشهد ، ابتذال