شیما صدف ساز - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه آموزش عالی پردیسان
ماریا کرد جمشیدی - استادیار دکتری معماری دانشکده معماری دانشگاه مازندران

از آنجا که بیش از 59 درصد از انرژی در ایران از سوختهای فسیلی تامین میگردد و مسئول انتشار یک درصد از گازهای گلخانه ای جهان محسوب میگردد و از طرفی تولید آلاینده های زیست محیطی در ایران 2.2 برابر استاندارد جهانی است. ازاینرو لزوم استفاده از انرژی تجدید پذیر اللخصوص انرژی خورشیدی روز به روز افزون میگردد. در این پژوهش که طراحی مجتمع آموزشی غیرفعال میباشد با استفاده از سیستمهای غیرفعال، کاهش سوختهای فسیلی و مصرف انرژی را به حداقل رسانده ایم و از پانلهای خورشیدی برای ذخیره انرژی در کنار سیستمهای غیرفعال بهره گرفته ایمو در این مقاله به بررسی صرفه اقتصادی و بازگشت سرمایه استفاده از پانلهای فتوولتاییک در این مجتمع آموزشی میپردازیم. روش تحقیق در این مقاله بصورت تحلیلی توصیفی میباشد و با بررسی میزان هزینه های انرژی مورد نیاز 19 مدرسه با - متراژهای مختلف، سرانه هزینه های مصرفی هرمترمربع فضاهای آموزشی را محاسبه و با هزینهای نصب پانلهای فتوولتاییک مورد مقایسه قرار داده و مستهلک کرده ایم و نتایج نشان دهنده بازگشت سرمایه در حدود 2 سال میباشد و با توجه به عمر مفید پانلهای فتوولتاییک که در حدود 21 سال میباشد استفاده از این نوع پانلها در کنار سیستمهای غیرفعال و سیاستهای حمایتی دولت در ساختمانهای آموزشی، مقرون به صرفه و کاهش مصرف انرژی را به همراه دارد.

پانلهای فتوولتاییکی، مصرف انرژی، صرفه اقتصادی، سیستمهای خورشیدی