مجتبی محمدی زاده کرمانی نژاد - عضو هیئت علمی (دستیار علمی)، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، ایران
محمد ضیاالدینی - معاون دادستانی شهرستان منوجان، مدرس دانشگاه پیام نور

پیشگیری از جرم اقسام گوناگونی دارد که در یک تقسیم بندی به پیشگیری کیفری و غیرکیفری منقسم می گردد. پیشگیری اجتماعی شامل اقداماتی است که در صدد تأثیر گذاری بر عوامل مؤثر بر ارتکاب جرم می باشد و عمدتاض بر تغییر محیط های اجتماعی و انگیزه های مجرمانه متمرکز می شود. در پیشگیری اجتماعی تأکید و تمرکز بر عوامل اجتماعی مؤثر در تکوین جرم است. این پیشگیری می کوشد تا با دستکاری و تغییر محیط و عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ... ریشه های جرم را بخشکاند. مدل پیشگیری اجتماعی تأکید زیادی بر «دلایل ریشه ای» جرم دارد. و نقش آسیب های اجتماعی در کاهش و عدم تکرار جرم با توجه به مدل های فرهنگی آن جامعه، رابطه ای متقابل دارد. به طور کلی هدف این مقاله، پیشگیری اجتماعی در کاهش آسیب های اجتماعی، کاهش شیوع و بروز طول مدت شیوع و ناتوانی باقیمانده از یک رخداد بعنوان آسیب اجتماعی است.

پیشگیرانه اجتماعی، عدم تکرار جرم، توسعه امنیت اجتماعی، آسیب های اجتماعی، شناخت علل و عوامل تولید جرم