افروز کاظمی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و آرام سازی عضلانی بر خود کار آمدی دانش آموزانپسرپایه ی ششم دارای اضطراب اجتماعی در شهرستان بندر انزلی است . جامعه ی آماری این پژوهش 200 نفرازدانش آموزان پسر پایه ی ششم شهرستان بندر انزلی در سال تحصیلی 94-93 می باشد . نمونه ی پژوهش شامل45 نفر از دانش آموزان پایه ی ششم شهرستان بندرانزلی می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. روش پژوهش که ازیک طرح نیمه آزمایشی بین گروهی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد . ازاین رو در پیش آزمون از پرسشنامه اضطراب اجتماعی SAT وپرسشنامه ی خودکارآمدی نوجوانان استفاده شد.تعداد 45 نفر از دانش آموزان پسر ششم ابتدایی که دارای بالاترین میزان اضطراب اجتماعی بودند انتخاب ، ودر سهگروه 15 نفره (یک گروه 15 نفره درمان شناختی رفتاری ویک گروه 15 نفره درمان آرام سازی عضلانی ویک گروه15 نفره کنترل) به صورت تصادفی جایگزین شدند . پس از پایان دوره ی درمان مجددا پرسشنامه خودکارامدی بهعنوان پس آزمون در سه گروه آزمایش و کنترل اجرا شد . داده های پژوهش نیز با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری مورد تحلیل قرار گرفت . تحلیل ها نشان داد که اثربخشی دو روش درمان شناختی رفتاری و آرام سازیعضلانی نسبت به گروه کنترل بر افزایش خودکارآمدی دانش آموزان ، تفاوت معنی دار آماری نشان می دهد.روشدرمان شناختی رفتاری بیشتر از آرام سازی عضلانی بر افزایش خودکارآمدی دانش آموزان موثر بود.

درمان شناختی رفتاری - آرام سازی عضلانی – خودکارآمدی – اضطراب اجتماعی