مهدی کماسی - استادیار گروه عمران دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)
حسام گودرزی - دانشجوی عمران دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)
میلاد اکبری - دانشجوی عمران دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)

یکی از مهم ترین و اساسی ترین عوامل تعیین کننده فرم شهر، عوامل امنیتی و نظامی و مراکز مدیریت بحران می باشد. از جمله عوامل افزایش دهنده تلفات انسانی در حملات نظامی به مناطق شهری، معماری غیراستاندارد و ناسازگار بناها با اصولی همچون مکان گزینی و جانمایی بهینه ساختمان ها، پراکندگی مناسب بنا، رعایت اصول اختفا، استتار و فریب، درجه مرمت پذیری بالای ساختمان و معماری داخلی ساختمان در ارتباط با پدافند غیرعامل است. آرایش فضاهای ساختمانی و نحوه ارتباط با پیرامون، امکانات ویژه ای را برای نجات جان افراد ایجاد نموده و باعث بهبود عملکرد سیستم و کاهش آسیب پذیری آن می شود. در واقع استفاده بهینه از پتانسیل های منطقه ای و طبیعی می تواند تاثیر بسزایی در کاهش خطرات ناشی از انواع تهدیدات به همراه داشته باشد. علاوه بر این فرآیند مکانیابی یک فرآیند پیچیده بوده که در آن طیف وسیعی از فاکتورها و معیارها جهت تعیین مکان مناسب برای یک کاربرد خاص لحاظ می گردد. در گذشته ماهیت مکانیابی اغلب بر اساس دو معیار فنی و اقتصادی شکل می گرفت و امروزه با توجه به گسترش علوم و افزایش حساسیت ها بویژه در زمینه عوامل زیست محیطی , برای مکانیابی انواع تاسیسات می بایست دهها و گاها صدها عامل مختلف بطور همزمان مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. بحث مکان یابی بهینه مناطق مسکونی، مدیریتی، نیروگاه ها و پالایشگاه ها، همچنین پمپ بنزین های شهری، مناطق آموزشی، کارخانجات تولیدی مهم، صنایع نظامی و... علاوه برکاهش خطرات در جنگ های احتمالی می تواند نقش به سزایی در مدیریت بحران در شرایط خاصی همچون سیل، زلزله و طوف ان های شدید داشته باشد

پدافندغیرعامل ، توسعه پایدار ، مدیریت بحران ، روش AHP ، شهربروجرد