مجتبی سلیمانی دامنه - دانشجوی کارشناسی رشته ی جغرافیای شهری دانشگاه زابل

سیستم های بسیاری برای طراحی کاربری اراضی و مدیریت منابع طبیعی در سطوح شهری، منطقه ای، استانی یا ملی به وجود آمده و توسعه یافته اند. اغلب این سیستم ها بر مبنای داده های نقشه های موجود یا داده های که به راحتی قابل تبدیل به نقشه هستند، شکل گرفته اند. کامل ترین نوع این سیستم ها که شامل گردآوری، ذخیره سازی، پردازشو تجزیه و تحلیل داده هایی که وابستگی جغرافیایی دارند و در نهایت تولید خروجی های مناسب از این داده ها را فراهم می سازند سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) هستند. آمایش سرزمین یا برنامه ریزی سرزمین عناوین مختلف نوعی برنامه ریزی است که به سرزمین به عنوان عاملی اساسی و تعیین کننده در تامین اهداف توسعه توجه می کند. در مطالعات منابه طبیعی GIS به عنوان سیستمی که مدیریت، تحلیل وارائه مجدد اطلاعات را برعهده دارند، ارتباط تنگاتنگی دارند. ارزیابی چندمعیاره مکانی جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات با هدف بکارگیری فایل های رستری در ارزیابی توان، کاربرد دارد و منوی تجزیه و تحلیل مکانی در نرم افزار ArcGIS صولا بًرای ارزیابی چند معیاره مکانی استفاده می شود. آمایشسرزمین، که ارزیابی و طبقه بندی توان منابع محیطی و اقتصادی- اجتماعی در آن مستتر است، از جهاتی چند می توان نهایت کاربرد این تکنیک را در حل مسایل بغرنج و چند جانبه زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی واحدهای همگن جغرافیایی تلقی کرد.

آمایش سرزمین ، تحلیل مکانی ، توسعه ، سیستم اطلاعات جغرافیایی