حبیب اکبرزاده بنگر - عضو هیات علمی، دانشگاه مازندران
سیده سحر عزیزی مرزناکی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه مازندران

بتن خود تراکم، بتنی با کارایی بالاست که بدون نیاز به ویبره و ضربه و تحت اثر وزن خود در قالب پر می شود و به راحتی از میان میلگردهاعبور می نماید.در این مقاله، به بررسی افزودن الیاف های فلزی، پلی پروپیلن وپلی پروپیلن سنتتیک بر روی رفتار بتن تازه و رفتار مکانیکیبتن سخت شده با استفاده از درصد حجمی الیاف مختلف (0.1%، 0.2%، 0/3%، 0/4% برای الیاف فلزی و 0.1% و 0.2% برای الیاف پلی،%1.2 ،% پروپیلن و 0/1%، 0/2%، 0/3%، 0/4% برای الیاف پلی پروپیلن سنتتیک) پرداخته شده است. خصوصیات جریان پذیری بتن تازه با استفاده از آزمایش های L-BOX و T50 و Slump – flow اندازه گیری شده است. خصوصیات مکانیکی با انجام آزمایش های مقاومت فشاری با استفاده از نمونه های مکعبی 10x10x10 سانتی متر و آزمایش مقاومت کششی غیر مستقیم با نمونه های استوانه ای 30x15 سانتی متر و آزمایش های مقاومت خمشی و چقرمگی خمشی با استفاده از نمونه های تیر 84x10x10 سانتی متر به دست امده است. نتایج به دست آمده از آزمایشات نشان می دهد که با افزایش درصد حجم الیاف، شاهد کاهش کارایی هستیم و در درصدهای حجمی بالای الیاف، خصوصیاتجریان پذیری کاهش می یابد.اما از سوی دیگر خصوصیات مکانیکمی شامل مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر مستقیم و چقرمگی خمشیافزایش می یابد همچنین با مقایسه خصوصیات نمونه های حاوی الیاف پلی پروپیلن سنتتیک با نمونه های حاوی الیاف پلی پروپیلن می توان دریافت که در نمونه های حاوی PPS، شاهد مقاومت فشاری، کششی و خمشی بالاتری نسبت به نمونه های حاوی PP هستیم. همچنین در این مقاله به بررسی نمودار های بار- تغییر مکان تیرهای بتن مسلح به ابعاد 10x10x84 سانتی متری حاوی الیاف PPS پرداخته شده است. که نتایج نشان می دهد که استفاده از از الیاف در این نوع تیرها موجب بهبود مقاومت نهایی، شکل پذیری و سختی می گردد.

بتن خود تراکم، خصوصیات جریان پذیری، خصوصیات مکانیکی، الیاف، چقرمگی