میلاد نوری - دانش آموخته کارشناس ارشد علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
اکبر یعقوب فرد - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کرج
علی نوری امام زاده - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
رضا رضایی کوچکسرایی - دانشجوی دکتری تغذیه دام و طیور، دانشگاه منابع طبیعی و کشاورزی گرگان

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف سبوس برنج یا بدون آنزیم در جیره، از تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی در قالب یک طرح کاملا تصادفی یا 4 گروه آزمایشی (تیمار) و 4 تکرار (واحد آزمایشی) و هر واحد آزمایشی حاوی 25 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین استفاده شد. تیمارها شامل:1) سطح 10 و 20% سبوس برنج به ترتیب طی دوره آغازین و رشد2) سطح 16 و 25% سبوس برنج بترتیب طی دوره آغازین و رشد3) سطح 15 و 25% سبوس برنج+ آنزیم به ترتیب طی دوره آغازین و رشد 4)شاهد(فاقد سبوس برنج) بود. دوره آغازین از 21-1 روزگی و دوره رشد از 42-22 روزگی مد نظر قرار گرفت. در این طرح شاخص های تولیدی شامل افزایش وزن زنده، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازده پروتئین و نسبت بازده انرژی یا وزن کشی های هفتگی و استفاده از فرمول های استاندارد محاسبه شد و تفکیک لاشه در پایان دوره صورت گرفت. همچنین در پایان دوره دوپرنده از هر واحد آزمایشی انتخاب و غلظت کلسیم و فسفر سرم اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بدون در نظر گرفتن استفاده از آنزیم، حضور این خوراک در جیره به دلیل دارا بودن کربوهیدارت های غیر نشاسته ای، کاهش عملکرد و نسبت بازده انرژی و پروتئین را به دنبال داشت در حالیکه استفاده از آنزیم در جیره اثرات منفی سبوس برنج را بر فراسنجه های تولیدی برطرف نمود. لذا با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق می توان عنوان کرد که استفاده از سبوس برنج در جیره در صورتی اماکن پذیر است که متناسب با مقدار آن در جیره، از آنزیم استفاده شود.

سبوس برنج، فیتاز، عملکرد، جوجه گوشتی