مجتبی مهدوی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان اساثنایی
معصومه رعیت ابراهیم آبادی - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان اساثنایی

هدف پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برای طرح ابزاری مناسب در سنجش فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دبیرستانی سال تحصیلی 93-94 شهرستان تهران تشکیل می دادند. 300 دانش آموز با اسافاده از نمونه گیری تصادفی اناخاب شدند و به پرسشنامه فرسودگی تحصیلی ABQ پاسخ دادند. برای محاسبه کفایت حجم نمونه از آزمون بارتلت و شاخص KMO استفاده شد که آزمون معنادار شده و ضریب بدست آمده برابر با 0.78 بود. پس از محاسبه روایی محتوا، تحلیل عاملی اکاشافی و تحلیم عاملی تأییدی محاسبه شد تا روایی ساده آزمون شود. از آلفای کرونباخ برای آزمون پایایی اسافاده شد. روایی همگرا از طریق تعیین ضریب همبستگی با پرستشنامه فرسودگی تحصیلی مازلاخ محاسبه شد. از نرم افزار SPSS نسخه 22 نیز برای تجزیه تحلیل آماری استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان دهنده چهار عامل با تبیین 0/63 واریانس و شاخص کیسن مای الکین 0.78 بود. همچنین روایی همگرا برای خرده مقیاس های فرستودگی عاطفی، خودکارامدی و نگرش مثبت به درس به ترتیب 0.82، 0.87، 0.32 محاسبه شد. با توجه به اینکه شاخص های روایی و پایایی پرسشنامه همگی در حد مطلوبی گزارش شده اند، میتوان از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی دانش آموزان ABQ بهعنوان پرسشنامهای روا و پایا در اندازه گیری فرسودگی تحصیلی دانش آموزان استفاده نمود

فرسودگی تحصیلی، روایی، پایایی