سیدمهدی سجادی - دانشیار گروه تعلیم و تربیت دانشگاه تربیت مدرس
الهام زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه تربیت مدرس

مهندسی فرهنگ و مهندسی فرهنگی ، دو گفتمان فرهنگی هستند که علی رغم اشتراکاتی که دارند می توانند در مسیر عمل و اجرایی شدن، اختلافاتی داشته باشند. به گونه ای که عدم آگاهی از مفهوم و روش عمل و ظرافت مورد نیاز برای اجرای هر کدام از آن ها، می تواند به نتایج گاها مختلف منجر شود و باعث شکست در عمل و خلط مفاهیم گردد. آموزش عالی شکل عالی تر آموزش هایی است که در هر جامعه ارائه می شود، بنابراین انتظاری که از کارکردهای آن می رود در جایگاه برتری نسبت به کارکردهای سایر آموزش ها قرار دارد. حال این سوال در ذهن محقق علاقه مند به فرهنگ و مسائل آموزشی شکل می گیرد که با توجه به جایگاه مهم آموزش عالی در هر کشور، اصولا نقش اصلی آموزش عالی در کدام یک از این دو می گنجد؛ در مهندسی فرهنگ یا مهندسی فرهنگی؟ یا هر دو؟ و آیا عملکرد آموزش عالی در رابطه با مسائل و گفتمان های مطرح فرهنگی و درک تمایز بین مفاهیم مهندسی فرهنگ و مهندسی فرهنگی ، در جهت سازواری و هماهنگی است یا ناسازواری و نا هماهنگی؟مقاله ضمن تعریف مهندسی فرهنگ و مهندسی فرهنگی ، و با این فرض که این دو مفهوم در کنار مشابهت ها و هدف واحد، به لحاظ معنایی دارای تفاوت های کیفی، محتوایی و اجرایی هستند، با روشی تحلیلی به مطالعه ی کارکردهای آموزش عالی در حیطه ی فرهنگ و سپس نقد آن ها می پردازد و با بیان مثال هایی از ایده ی اسلامی شدن دانشگاه ها و برنامه هایی که در راستای آن شکل گرفته، جایگاه هر کدام از این مباحث را در مهندسی فرهنگ یا مهندسی فرهنگی مشخص و ضمن تاکید بر این که آموزش عالی باید از غفلت تاریخی درآمده و نقش بنیادین خود را در تحولات اجتماعی پی بگیرد، شرایط سازواری و ناسازواری آن با فرهنگ را بیان می کند. در پایان نیز پیشنهاداتی ارائه می گردد.

آموزش عالی،مهندسی فرهنگی،مهندسی فرهنگ،سازواری،ناسازواری