صدیقه بدیعی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی دانشگاه زابل
حسین حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد اکرولوژی دانشگاه زابل
کاوه غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشگاه زابل
فروزان صفی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتع داری دانشگاه زابل

تکنیکهای رایج برای حذف فلزات سنگین از خاک و آب آلوده، بسیار گران، زمان بر و مخرب محیط زیست هستند. فلزات برخلاف ترکییبات آلی ، تجزیه پذیر نیستند و لذا برای تثبیت، کاهش سمیت یا حذف آنها، پاک کننده های قوی موردنیاز می باشد. در سالهای اخیر دانشمندان و مهندسان به دنبال روشهای موثری هستند که در آنها از میکروارگانیسمها و گیاهان زنده برای پالایش مناطق آلوده استفاده می شود. گیاه پالایی روشی جدید برای پالایش مناطق آلوده است که بسیار موثر و کم هزینه بوده، مزایای علمی زیادی داشته و قابلیت اجرای آن برای مدت زمان طولانی امکان پذیر است. گیاه پالایی، بهترین روش در مناطقی با آلودگی های سطحی از مواد آلی، مواد مغذی و آلاینده های فلزی است. انتخاب گونه های مقاوم و بومی که قابلیت تطابق با شرایط محیطی در محل آلوده را دارند یک عامل کلیدی در موفقیت زیست پالایی گیاهی است.

گیاه پالایی، گیاهان، آلاینده ها، محیط زیست