مهین ریگی - عضو هیات علمی پژوهشکده تالاب بین المللی هامون. گروه شیلات دانشگاه زابل
مرضیه ظریف جو - مدرس دانشگاه پیام نور آغاجاری

اصلاح نژاد علم کاربردی ژنتیک است که استفاده از اختلافات قابل وراثت افراد جمعیت را در جهت منابع بشر تغییر می دهد. ازبه کار گیری اصول اساسی اصلاح نژاد در پرورش آبزیان مدت زیادی نمی گذرد و این علم در مقایسه با اصلاح نژاد دام و نسبتبه صنعت دام پروری کمی جدیدتر می باشد. به عبارت بهتر در صنعت پرورش ماهی معمولاً ماهیانی مورد استفاده قرار میگیرند که یا مستقیماً از ذخایر وحشی به دست آمده اند و یا فقط چند نسل از انتقال آن ها از محیط های طبیعی می گذرد.در این زمینه فقط چند سویه (Strain) از کپور ماهیان و قزل آلای رنگین کمان در برخی از نقاط جهان اهلی شده و میتوان گفت ذخایر دیگری از این ماهیان اهلی شده وجود ندارد . از طرفی اطلاعات اساسی مورد نیاز برای اجرای برنامه هایعلمی و منطقه ای اصلاح نژاد ماهیان اندک است. در برنامه های اصلاح نژاد دام یا ماهیان هدف این است که حیواناتی که دارایظرفیت ژنتیکی بالاتر از میانگین داشته باشند، در ابتدا انتخاب شده و ازآن ها به عنوان والدین نسل بعد استفاده شود. در اینصورت انتظار این است که میانگین ظرفیت ژنتیکی فرزندان بیشتر از میانگین نسل والدین باشد.

اصلاح نژاد، ظرفیت ژنتیکی، آبزیان