فاطمه غلامی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
احمد غنی زاده - عضو هیئت علمی گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز

سبک دلبستگی، به مشخصه راههای ارتباطی فرد در نحوه دریافت مراقبت و ارتباط با چهره دلبستگی اشاره دارد که معمولاوالدین، کودک و معشوق است. این مفهوم به اطمینان فرد از دسترسی به چهره دلبستگی اشاره دارد که برای فرد یک پایگاه امن بهوجود می آورد تا بتواند بدون نگرانی به جستجوی حمایت، حفاظت و راحتی در مواقع استرس بپردازد. روشهای فرزندپروری، شاملروشهایی است که والدین برای تربیت فرزند خود به کار می گیرند و نگرش آنان نسبت به فرزند خود و تعیین قوانین و مقررات برایآنها. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین سبک های دلبستگی زوجین شهر شیراز با سبک های فرزندپروری آنهاست. تعداد 320زن و شوهر (160 زن و 160 شوهر) از زوجین ساکن شهر شیراز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و از آنها خواسته شدتا پرسشنامه های سبک های دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه سبک های فرزندپروری دیانا باوم ریند، فرم اطلاعات فردی و رضایتنامه را پر نمایند. از بین این افراد تعداد 288 زن و شوهر شرکت کردند و سپس پاسخ های آنان به وسیله نرم افزار spss و روش آمارتوصیفی برای توصیف متغیرهای جمعیت شناختی و ماتریس همبستگی برای پاسخگویی به فرضیات پژوهش استفاده گردید. تحلیلداده ها نشان داد که در زنان بین سبک های دلبستگی نزدیکی جو و مضطرب و سبک فرزندپروری مقتدرانه و در مردان بین سبکدلبستگی نزدیکی جو و سبک فرزندپروری مقتدرانه و مستبدانه همبستگی معنادار در سطح 0/01 وجود دارد.سبک دلبستگی از مهم ترین متغیرهایی است که در بررسی سبک های فرزندپروری والدین باید مد نظر قرار بگیرد، زیرا سبک هیجانیوالدین می تواند در انتخاب روشی که آنها برای برخورد با فرزندان خود به کار می گیرند تاثیر داشته باشد.

سبک های دلبستگی، سبک های فرزندپروری، زوجین ساکن شهر شیراز