ستار صادقی ده چشمه - استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه کاشان

شهر بعنوان مهمترین محل زندگی بشر در دوران مدرن، یک مجموعه فرهنگی ،اخلاقی،اقتصادی واجتماعی مرتبط و ارگانیک است که نیاز به نفس کشیدن ، بزرگ شدن و بالیدن دارد. بنابراین مشمل بر هر دو وجه عینی و ذهنی است .این مجموعه یا برخی اجزای آن ممکن است در طول زمان غبار ماندگی و کهنگی بر آن بنشیند که از آن تحت عنوان بافت های فرسوده یاد می شود . در این مقاله با استفاده از مطالعه اسنادی و مرور منابع ، تئوری ها و دیدگاههای جامعه شناختی به بررسی وضعیت بافت های فرسوده و ارتباط آن با ابعاد مختلف زندگی اجتماعی چون:سرمایه اجتماعی، مشارکت ،اخلاق و فرهنگ شهروندی و همچنین مسایل و آسیب های اجتماعی پرداخته شده است. برآیند کلی این مطالعه نشان می دهد که بافت های فرسوده شهری به عنوان بخشی از مجموعه فرهنگی ،اجتماعی و ارگانیک جامعه محسوب شده و بر تمام پدیده های اجتماعی مذکربطور مستقیم یا غیر مستقیم اثر گذار بوده و ترمیم یا نوسازی ، دستکاری و هرگونه اقدام دربافت های فرسوده مستلزم تامل و در نظر گرفتن تمام این ویژگی هاست؛ تا شهر بتواند همواره یکپارگی اجتماعی و مسیر پویای خود را طی نماید

بافت فرسوده، شهر،آسیب های اجتماعی،سرمایه اجتماعی،نوسازی شهری