رحیم دهقان سیمکانی - دانشجوی دکتری دین پژوهی و پژوهشگر پژوهشگاه بین المللی المصطفی (ص)

در روایات متعددی غیرت، نه تنها فضیلتی صرفاً مردانه قلمداد شده است بلکه حتی این صفت برای زنان مذموم دانسته شده و از غیرت زنانه به نوعی حسد تعبیر شده است. حال اگر زنی از سر عشق بی چشمداشت به همسر و خانواده اش تلاش کرد تا به نوعی همسر خود را کنترل کرده و دورادور تحت نظر گیرد تا اتفاقی ناگوار کانون گرم خانواده او را متلاشی نسازد، آیا حسادت ورزیده است؟ اساساً آیا زن حق ندارد به همسر خود غیرت بورزد؟ بررسی روایات مربوط به این بحث نشان می دهد که غیرت، امری فطری برای نوع انسان، اعم از زن و مرد است، هرچند به جهت متفاوت بودن نحوه کاربرد آن در زن و مرد به اقتضاء نقش هر یک از آنها در خانواده و اجتماع، در برخی موارد غیرت زنانه مورد مذمت واقع شده است. در واقع آنچه در مقوله اخلاقی غیرت، موجب تمایز داوری اخلاقی در باب زن و مرد شده، ببیش از اینکه تابع مطلق شخصیت و ماهیت زن باشد، تابعی از نقش زن در بستر جامعه و خانواده در جهت حفاظت از پاکی نسل و عدم اختلاط انساب است. این نوشتار ضمن تبیین نقش زنانگی، و میزان و معیار تاثیر آن در ساحت اخلاق اسلامی، مقوله اخلاقی غیرت را در بستر متون روایی شیعه و آیات شریف قرآن مورد واکاوی قرار خواهد داد.

زنانگی، غیرت زنانه، روایات، اخلاق، قرآن، غیرت، زن