رعنا سلیمانی - کارشناسی ارشد شیمی کاربردی، بخش تحقیق و توسعه شرکت نیتل پارس گروه فاتح
شهریار آذرفر - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، بخش تحقیق و توسعه شرکت نیتل پارس گروه فاتح
مرتضی فقیهی - دکتری مهندسی شیمی، بخش تحقیق و توسعه شرکت نیتل پارس گروه فاتح
سپهر صدیقی - دکتری مهندسی شیمی، پژوهشکده کاتالیست-پژوهشگاه صنعت نفت

سولفید هیدروژن یکی از مهمترین ناخالصی های موجود در گاز طبیعی ایران است که اثرات زیانباری بر انسان، محیط زیست وتجهیزات عملیاتی دارد. در تحقیق حاضر فناوریهای مختلفی که برای جداسازی گاز سولفید هیدروژن از مخلوط گازها به کار میروندمورد بررسی قرار گرفته است. این فناوریها شامل جذب، جذب سطحی، تبدیل شیمیایی، تجزیهی حرارتی، جداسازی با غشا، پلاسمای غیر همدما با فوتوکاتالیست میباشند که فرآیندهای تجزیهی حرارتی و پلاسمای غیر همدما همراه با فوتوکاتالیست فناوریهای جدیدی هستند. در حال حاضر مرسومترین فرآیند برای جداسازی هیدروژن سولفید فرآیند جذب با آمین میباشد. همچنین مشخص شد کهبا استفاده از ترکیب سیستمهای جذب و غشا، بخصوص غشاهای پلیمری توخالی، میتوان به راندمان بالاتری نسبت به فرآیند مرسوم جذب رسید. همچنین به دلیل پیشرفتهای اخیر در زمینه غشا، فرآیند کلاوس مورد توجه واقع شده است. همچنین نتایج محققان نشان میدهد که در فرآیند جذب سطحی مرسومترین و مناسبترین جاذبها کربن فعال، اکسید روی و زئولیتها هستند که هر کدام راندمان حذف بالا )بالای 90 %( از خود نشان دادهاند.

حذف هیدروژن سولفید، جذب سطحی، پلاسمای غیرهم دما با فوتوکاتالیست، غشا، تبدیل شیمیایی