خدیجه محمدی کیا - کارشناسی ارشد علوم اقتصادی دانشگاه تهران

بررسی رابطه پویای پسانداز و رشد اقتصادی همواره یکی از موضوعات مورد بحث در بین اقتصاددانان و سیاستگذاران اقتصادی به خصوص در مذاکرات کشورهای درحال توسعه بوده است. در این تحقیق با استفاده از دادههای آماری مربوط به سالهای 90-1350 اقتصاد ایران، رابطه علی بین متغیرهای رشد اقتصادی و پسانداز در حالت دو متغیره و چند متغیره با استفاده از تکنیک همانباشتگیبررسی (VECM) یوهانسن- جوسلیوس و آزمون علیت بر مبنای علیت گرنجری، علیت تودا و یاماموتا و الگوی تصحیح خطای برداریگردید. بر اساس نتایج این تحقیق، در شرایط عدم توجه به سرمایهگذاریهای مولد در کشور، پساندازها به سمت فعالیتهای نامولدسوق پیدا میکند و این متغیر رشد اقتصادی است که منجر به افزایش پساندازها در جامعه میشود اما زمانیکه سرمایهگذاریهایمولدی از جمله سرمایه انسانی در کنار عامل درآمد نفتی با توجه به شرایط اقتصادی کشور در نظر گرفته شود، رشد پسانداز و سرمایهانسانی علت افزایش رشد اقتصادی در کشور خواهند بود و این رشد اقتصادی نیز خود منجر به افزایش هر چه بیشتر سرمایه انسانی درکشور خواهد شد.

پسانداز، رشد اقتصادی، رابطه علی متغیرها، سرمایه انسانی، درآمد نفتی