عباس کاویانی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
محبوبه ابراهیمی - استادیار دانشگاه پیام نور،
لیلا خسروی - کارشناس آزمایشگاه کیفیت آب دانشگاه تهران
محمد تقوی - کارشناس برق منطقه ای غرب کرج

برآورد میزان تبخیروتعرق یکی از پارامترهای بسیار مهم در برنامه ریزی آبیاری محسوب می شود. از آنجایی که روش های مختلفی برای برآورد تبخیروتعرق پتانسیل ارائه شده است انتخاب بهترین روش در هر منطقه کاری دشوار محسوب می شود. لذا محققان به سمت روشی که مورد تایید عمومی بوده باشد گرایش پیدا نموده و نسبت به ارزیابی و یا در صورت نیاز بومی سازی آن تلاشی صورت نمی گیرد. در این تحقیق که در برازجان استان بوشهر انجام شده است داده های سه سال زراعی متوالی از لایسیمتر زهکش دار برای ارزیابی روش های بلانی کریدل و بلانی کریدل اصلاح شده، تورنت-وایت، تورک و پنمن مانتیث فائو مورد استفاده قرار گرفت. براساس تجزیه و تحلیل های آماری بیشترین انطباق داده های تخمین زده شده با روش بلانی- کریدل مشاهده می شود که ضمن نیاز به داده هواشناسی کمتر مقدار تبخیروتعرق پتانسیل را با دقت بالاتری نسبت به دیگر روش ها برآرود می نماید. البته این روش نسبت له داده های لایسیمتری دارای بیشبرآورد است که مقدار آن ناچیز می یاشد.

برازجان، تبخیر و تعرق پتانسیل، روش های دمایی، لایسیمر