محمد رضا نژاد - دپارتمان مهندسی صنایع دانشکده فنی مهندسی دانشگاه شاهد
مهدی بشیری - دپارتمان مهندسی صنایع دانشکده فنی مهندسی دانشگاه شاهد

همواره مکانی یابی محورها و تخصیص مشتریان به محورها به منظور کمینه کردن هزینه کل، از اهداف مسائل مکانی یا بیمه مربوط است. در مسائل مکانی یا بیمه و کلاسیک پویا، فرض می شود در صورت تغییر تقاضا طی دوره های زمانی مختلف، به منظور ارائه خدمت به مشتریان، امکان تأسیس محور جدید و غیر فعال شدن محور قوی وجود دارد. که تأسیسی و تخریب محور هزینه زیادی را به مدل تحمیل می کند. تسهیلات متحرک دارای قابلیت جابجایی می باشند و می توانند در دوره زمانی مشخص به مکان از پیش تعیین شده منتقل می شوند. از سوی دیگر انتقال تسهیلات متحرک باعث می شود که این تسهیلات مستهلک شود و امکان دارد پس از استفاده مکرر از این تسهیلات نیاز به فراهم آوری تصمیمات جدیدی باشد. در این مقاله به مکانی یابی محور متحرک با در نظر گرفتن هزینه استهلاک تسهیلات محور پرداخت می شود. از داده های AP به عنوان مثال های استفاده شده است. مثال های ادبی نشان می دهد که مدل پیشنهادی نسبت به مدل کلاسیک از کارایی بیشتری برخوردار می باشد.

مکان یابی، محور متحرک، تقاضای پویا، استهلاک محور متحرک