جهانگیر کرمی - عضو هیأت علمی و دانشیار دانشگاه رازی
پروانه کریمی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی
الهام پروانه - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی (نویسنده مسئول)

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی افشای هیجانی نوشتاری بر شادکامی بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون پس - آزمون با گروه کنترل بود . جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه دانشگاه رازی بودکه درسال تحصیلی 93 - 92 مشغول به تحصیل بودند. نمونه ها به روش تصادفی خوشه ای به جهت شرکت در پژوهش انتخابشدند. پس از اجرای پرسشنامه شادکامی، از بین افرادی که دارای کمترین میزان شادکامی بودند تعداد 24 نفر انتخاب شدند وبه صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود.گروهآزمایش طی دو هفته، 4 تا 5 جلسه نیم ساعته، به افشای هیجانی نوشتاری پرداختند وگروه گواه به همین میزان به نوشتندرباره مسائلی که جنبه عاطفی کم اهمیتی داشتند پرداختند. سپس از اعضای هر دوگروه پس آزمون به عمل آمد . تجزیهوتحلیل داده ها با استفاده از آزمون کواریانس انجام شد . یافته های حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که افشای هیجانینوشتاری در افزایش میزان شادکامی مؤثر بوده است (P<0/003). با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت روش افشای هیجانینوشتاری را به عنوان شیوهای آسان،کم هزینه، مؤثر وکارآمد با قابلیت کاربرد وسیع در افزایش میزان شادکامی دانست.

افشای هیجانی نوشتاری ، شادکامی، دانشجویان