حسین دانش مهر
حسن دحیماوی

مطالعه حاضر با استفاده از رویکرد نوسازی جدید و با تأکید بر نظریات وانگ و دیویس، به مطالعه نقش شیوخ و معتمدین محلی درکاهش تضادها در راستای توسعه منطقه ای در محدوده دشت ارایض می پردازد. متدولوژی مطالعه حاضر کیفی و از روش قوم نگاریبرای گردآوری داده های میدانی و روش تحلیل موضوعی برای تحلیل داده ها استفاده شده است. یافته های پژوهش عبارتند از: حل وفصل نزاع های درون طایفه ای، نظارت بر اجرای صحیح آداب و سنن، پذیرای از افراد غریبه، نماینده اعضاء طایفه در عقد قرارداد بامؤسسات بیرونی (دولتی و خصوصی)، واحد مدیریتی شیخ، تقسیمات اجتماعی سنتی، نقش شیخ- رهبر گروه/واحد اجتماعی. مقوله نهایی بررسی نیز کاهش تضادهای اجتماعی در راستای پیشبرد پروژه است. بر اساس مطالعه حاضر شیوه های حل مناقشه درمحدوده مورد مطالعه هنوز قضایی نشده و میانجی های اجتماعی سنتی (شیوخ و معتمدین محلی) در مناقشات روستایی از مشخصه-های بارز فرهنگی منطقه است.

نوسازی جدید، شیوخ، معتمدین محلی، معارضت، دشت ارایض، توسعه منطقه ای