مهنوش محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
مدیسا ضامنی

کوچ نشینی در ایران سابقه ای بسیار طولانی دارد و فرهنگ عشایر و کوچ نشینان ایران در طی سالیان طولانی شکل گرفته است. حتی تاریخ ایران شاهد ظهور حکومت هایی از بین عشایر بوده است و می توان ازاین بین، به حکومت های سلجوقیان، غزنویان، خوارزمشاهیان، ایلخانان، قاجار، افشاریه، زندیه اشاره نمود. موزه های مردم شناسی سهم بسیار بزرگی در نشان دادن تمدن مردم نژادهای مختلف و گروه های نزادی مختلف دارند و موجب تقویت پایه های فرهنگی آنان می گردد. همچنین این موزه ها در کنار نمایش آثار و نمودهای فرهنگی اقوام، واحدهای تحقیقاتی که به مطالعه آثار و فرهنگ های اقوام مختلف می پردازند، را نیز در خود جای می دهند. در مقاله ی حاضر پس از معرفی ساز و کارهای فرهنگی موزه ها و تعاریف و اصطلاحات، به بررسی 4 مورد از موزه های مردم شناسی در ایران پرداخته شده است. این موزه ها از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته اند و پس از ارائه اصول موزه های مردم شناسی، جنبه های مثبت و منفی هر کدام مورد بررسی قرار گرفته و با یکدیگر مقایسه شده اند. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات بنیادی بوده و روش گردآوری اطلاعات در آن، کتابخانه ای و میدانی می باشد.

موزه، موزه مردم شناسی، عشایر، فرهنگ عشایر، عشایر ایران، معماری عشایر