تکتم حنایی - گروه شهرسازی ، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران
ساناز سعیدی - گروه شهرسازی ، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران
جواد حسین زاد - دانشجوی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه امام رضا
علی احمدی رستگار - دانشجوی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

توسعه مختلط کاربری های شهری رویکرد جدیدی در ارتباط فضایی کاربری ها است. از طرفی تلاش برای جستجوی شهر ایدهآل، شهری که بتواند مزیت های فن آوری مدرن و روح زندگی روستایی را بر اساس ایدههای روشنگرایانه عدالت اجتماعی انعکاس دهد، مدت های مدیدی است که موجب دل مشغولی برنامه ریزان شهری است. گسترش سریع شهرهای اکثر کشورهای جهان را با مشکلاتی متعدد روبرو ساخته است، بهطوری که نه تنها سیاست های شهرسازی بلکه مسائل اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بسیاری از مناطق شهری، تحت تاثیر این پدیده ها قرار گرفته است و پراکندگی نا معقول کاربری های از یکدیگر و اثرات منفیگسترش پراکنده شهرها تاثیرات نامطلوبی را به زندگی شهروندان و ساکنان گذاشته است. در واقع حمل و نقل و کاربری های زمین شهری، سیستمی را شکل می دهد به گونه ای که تصمیم در یکی بر دیگری اثر میگذارد و مدیریت در یکی می تواند در تحقق اهداف دیگری در کل سیستم موثر واقع شود، بنابراین لازم است به صورت یکپارچه نگریسته و مدیریت شود. در مقاله حاضر پی از نگاهی گذرا به فواید و مقیاس و تاریخچهتشکیل این نوع برنامهریزی، تاثیراتی که این نوع برنامه ریزی فضایی بر حمل و نقل شهری و دسترسی شهروندان می گذارد و بررسی شده و نتایجی که این نوع توسعه براین عوامل یاد شده می گذارد، هدف اصلی این پژوهش می باشد.

اختلاط کاربری، حمل و نقل شهری، ترافیک، محدوده گردشگری سپا