افسانه افروزان بازقلعه - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
اسماعیل ایزدی ناوان - فارغ التحصیل مهندسی بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران
ابراهیم شجاعی - کارشناس ارشد مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران-

پایدار بدین معنا نیست که هیچ چیزی تغییر ننماید، همچنین به معنای مدینه فاضلهای که هیچ چیز بدی رخ ندهد نمیباشد . یک جامعه پایدار درپی بقاء و بهبود مشخصههای اقتصادی، محیطی و اجتماعی یک ناحیه است تا اعضای آن بتوانند سالم، بهرهور و با لذت به ادامه حیات بپردازند . نقش سیستم های شاخص در عملیاتیسازی توسعه پایدار به دودلیل قابل توجه میباشد .1 شانس مشخص نمودن معنی پایداری و سنجش تکامل فعالیتهای مورد نظر در ارتباط با اصول اصلی آن .2 توسعه پایدار نه به عنوان اتوپیا بلکه روندی از تغییرات کیفی درنظر گرفته شود. تفاوت میان توسعه پایدار به عنوان یک هدف با توسعه پایدار به عنوان روند از اهمیتفراوانی در زمینه عملیاتی توسعه پایدار برخوردار است . کمیسیون جهانی محیط زیست شش اصل مهم را بعنوان الزامات اساسی توسعه پایدار شهری بیان میدارد که اصول شش گانه مطرح شده بعنوان ابزار کلیدی نظام مدیریت شهری در متن تحقیق ، بررسی میگردد.کاملا مشخص است که در بدو سازمان دهی سیستم توسعه شهری مدلهای مختلفی جهت نیل به اهداف توسعه پایدار مد نظر قرارمیگیرند. در تحقیق حاضر ضمن بررسی پیش فرض های توسعه پایدار شهری در جامعه هدف ، مدل وابستگی بصورت موردی بررسی میگردد.بررسی های انجام گرفته نشاندهنده ناکارآمدی مدل وابستگی در توسعه شهر و روستا های کشورهای در حال توسعه میباشد که روندی مغایر با اهداف کمیسیون جهانی محیط زیست و الزامات اولیه توسعه پایدار شهری را بدنبال دارد

توسعه پایدار، مدل وابستگی، شرایط اقتصادی و زیستمحیطی