سمیرا منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشگاه شاهرود
خلیل اژدری - دانشیار گروه آب و خاک دانشگاه شاهرود
صمد امامقلی زاده - دانشیار گروه آب و خاک دانشگاه شاهرود

از بین عوامل مختلف موثر در آبشستگی ناشی از جتهای ریزشی، زاویه ی برخورد جتها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. لذا در تحقیق حاضر تاثیرات آن بر ابعاد حفره ی آبشستگی بررسی شده است. جت آب که از لوله هایی با مقاطع دایرهای به قطر 2 اینچ از ارتفاع ثابت 95/1 سانتی متر بر روی بستری از رسوبات غیرچسبنده ی یکنواخت با قطر متوسط (d50) برابر 6/75 میلی متر ریزش می نمود؛ در سه حالت با سه زاویه ی 15 و 30 و 45 درجه (نسبت به راستای افق) مدلسازی شد. آزمایش ها به ازای دبی های متفاوت 1/32 و 2/06 و 2/85 و 4/00 و 4/74 و 5/14 لیتر بر ثانیه صورت گرفت. نتایج نشان داد که کاهش زاویه ی برخورد جتها موجب افزایش حداکثر عمق حفره، افزایش گسترش عرضی حفره، روند افزایشی کاهشی ارتفاع پشته ی پایین دست، تغییر شکل آن از مثلثی به ذوزنقه ای، افزایش گسترش طولی پشته ی پایین دست و افزایش حجم آبشستگی می شود.

آبشستگی موضعی، جت های ریزشی، دریچه، زاویه ی برخورد، حفره ی آبشستگی