محمدرضا آرزوی عراقی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
اصغر عزیزیان - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
امیر صمدی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین

یکی از مکان های بحرانی و مهم در مطالعه مهندسی روخانه، محل تلاقی دو آبراهه مختلف است که در محدوده مزبور و علی الخصوص بعد از تلاقی، تغییرات شدیدی در ویژگی های فیزیکی جریان رخ می دهد. تغییر ویژگی های جریان در محل تلاقی و همچنین در پایین دست آن می تواند باعث خساراتی برای مکان های مجاور رودخانه شود. در این تحقیق، به بررسی اثر روش های مختلف مدلسازی آشفتگی جریان بر روی خصوصیاتی مانند: پروفیل عرضی و طولی سطح آب و سرعت جریان در نسبت دبی های 0/25 و 0/417 و با استفاده از مدل عددی CCHE2D پرداخته شده است. ارزیابی عملکرد مدل عددی با استفاده از داده های آزمایشگاهی صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد که در نسبت دبی های کم، عملکرد بیشتر مدل های آشفتگی تا حدود زیادی با یکدیگر مطابقت دارند. اما با افزایش نسبت دبی، عملکرد هر کدام از روش های آشفتگی با یکدیگر متفاوت بوده به طوریکه روش k-ε دارای کمترین خطا (در حدود 3 درصد) و روش Parabolic بیشترین خطا (در حدود 4 درصد) در برآورد پارامترهای جریان خصوصاً در محل تلاقی و محدوده پائین دست آن را داراست. نتایج بدست آمده در این تحقیق می تواند به عنوان راهنمای بسیاری مناسبی برای محققین و مهندسین در هنگام استفاده از مدل های دوبعدی در مطالعات مهندسی (به ویژه مدلسازی جریان در محدوده سازه های تقاطی، آبگیرها و پهنه سیل گیر حاشیه رودخانه) باشد.

تلاقی، مدل دو بعدی، آشفتگی، رودخانه، CCHE2D