فریدون مقدس نژاد - دانشیار گروه مهندسی عمران دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محمدعلی نوتانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- راه ترابری دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مجتبی خدادادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- راه ترابری دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محسن سهیلی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- راه ترابری دانشگاه صنعتی امیرکبیر

افزایش ایمنی در بخش حمل ونقل، همواره موردتوجه مدیران بوده است.در بین صنایع حمل ونقل، صنعت حمل ونقل جاده ای همواره بیشترین آمار تلفات را به خود اختصاص داده است.با تخصیص بهینه بودجه تعمیر و نگهداری به نقاط حادثه خیز جاده ای و افزایشسطح ایمنی آنان، می توان درصد خسارات و تلفات را در حد چشمگیری کاهش داد. در این مقاله،مدلی به منظور تخصیص بهینه بودجه به نقاط حادثه خیز محور حمل ونقل جاده ای، باهدف افزایش ایمنی و سطح قابلیت اطمینان آن ارائه می شود.ابتدا نقاط حادثه خیز آزادراه قزوین رشت )مطالعه موردی( شناسایی و مجموعه راهکارهای کاهش تصادفات به صورت بهینه، انتخابمی گردد.حل مسئله به روش برنامه ریزی پویا هست و هدف آن انتخاب بهینه ی تخصیص بودجه ها و بیشینه نمودن میزان کاهش تصادفات با در نظر گرفتن بودجه محدود هست.با استفاده از داده های مرتبط با محور تردد )فرم های پرشده توسط کارشناس پلیس راهور(، می توان به تحلیل نتایج این مدل پرداخته و درنهایت نتایج تخصیص بهینه، ارائه شوند

ایمنی در ترافیک ، نقاط حادثه خیز ، تعمیر و نگهداری راه ، تخصیص بهینه بودجه ، برنامه ریزی پویا