انسیه رضوی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی.
خدیجه بارانی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی.
مهدی شریفی

هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه جهت گیری مذهبی با کارکرد خانواده و شادکامی در دانش آموزان مقطع متوسطه گنبد کاووس بود. نمونه شامل 200 نفر از دانش آموزان دانشگاه ) 96 پسر و 104 دختر( بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند.داده ها با استفاده از پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت) ROS (، سنجش کارکرد خانواده (FAD) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد ) OHI (جمع آوری گردید و به توسط روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشانگر آن بود که بین جهت گیری مذهبی درونی با کارکرد خانواده و خودکارآمدی ارتباط مثبت معنادار وجود دارد.به عبارت دیگر جهت گیری درونی مذهبی بر بعد انسجام و انعطاف پذیری خانواده و همچنین درجه خود کارآمدی افراد تاثیر مثبت داشت.همچنین جهت گیری مذهبی درونی توانست کارکرد خانواده و شادکامی را در افراد پیش بینی نماید. به علاوه نتایج تحلیل واریانس دوراهه نشان داد که در ارتباط با تاثیر تعاملی جهت گیری مذهبی با شادکامی پسران دارای جهت گیری مذهبی درونی نمرات بالاتری را به دست آوردند

جهت گیری مذهبی،کارکرد خانواده و شادکامی