جواد شیرکرمی - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت
محمدرضا سرمدی - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

از آغاز شکلگیری بحثهایی در حول اجتماع و دمکراسی، فلسفه تربیت هم مورد توجه قرار گرفت. پژوهش حاضر با هدف بررسی تطبیقی اندیشه های فلسفی تربیتی ژان ژاک روسو و شیخ شهابالدین سهروردی صورت گرفته است. روسو تمرکز بیشتری بر شرایط حیات کودک دارد. او پیرو طبیعت گرایی )ناتورالیسم( بود و معتقد بود که آموزش و پروش باید در محیطی طبیعی به گونهای طراحی شود که موقعیتهایی برای تحریک حس کنجکاوی و فعالیت آزادانه کودک فراهم باشد. بنابراین وی آموزش و پرورش را در خدمت رشد طبیعی کودک، علایق و نیازها و آزادی او میداند. در حالیکه سهروردی تربیتی را مطلوب میانگارد که محصول نگرش شناختی فرد است، همچنان که او شناخت واقعیت را از طریق رؤیت بی واسطه)اشراق( ممکن میداند و انسان را موجودی مقدس، صاحب علم و اراده و فناناپذیر میداند که از عالم علوی بالا به عالم سفلی و محبوس در طبیعت سفر کرده است.

فلسفه تربیتی، روسو، سهروردی