زهره ایروانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه درسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تهران

پژوهش حاضر با روش پدیدارشناختی، به دنبال تجارب دانشآموزان دوره دوم متوسطه در کلاسهای دینی بودهاست. بدین منظور تعداد 51 نفر از دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و به شیوه گلولهبرفی تا حد اشباع ادامه یافت. ابزار گردآوری دادهها ، مصاحبه نیمهساختار یافتهبودهاست. یافتههای پژوهش بیانگر این است که به دلایل مختلف از جمله کمبود وقت، نوع و شیوه ارزشیابی، عدم توجه به اهداف ثبت شده در اسناد بالادستی وبرگزیدن اهداف ظاهری مانند ارتقاء درصد قبولی درآزمونها، پایین بودن جذابیت محتوا، عدم به کارگیری روشهای نوین یاددهی- یادگیری، عدم تسلط علمی برخیمعلمان دینی بر مباحث مورد سؤال فراگیران و... آموختهها در حد محفوظات و تراکم اطلاعات ذهنی باقی ماندهاست و کاربرد آن نه در رفتار و زندگی افراد بلکه در آزمونها مورد استفاده میباشد. در ادامه پیشنهاداتی در جهت اصلاح وضع موجود مطرح گردید

تجربه زیسته، دین، تربیت دینی، نظام آموزش رسمی کشور، دوره دوم متوسطه