فاطمه رسولی جزی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)، گروه روانشناسی، اصفهان، ایران
مژگان عارفی - استادیار روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)، گروه روانشناسی، اصفهان، ایران
لیلا موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
مهدیس قندهاری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

هدف از انجام این پژوهش مرور پژوهش هایی است که به بررسی ارتباط تاب آوری با کیفیت زندگی و شادکامی زنان مبتلا بهام اس پرداخته اند. مرور پژوهش های انجام شده در زمینه بیماری «ام-اس» یا «مولتیپل اسکلروزیس» نشان می دهد، این بیماری یکی از شایع ترین بیماری های سیستم اعصاب مرکزی است که باعث افت شدید در کیفیت زندگی و شادکامی مبتلایانگشته و آسیب روانی زیادی را بر آنان تحمیل می کند و آنها را در برابر افسردگی، اضطراب و استرس ناتوان می سازد. ابعادجسمی، روانی اجتماعی و اقتصادی کیفیت زندگی این بیماران دستخوش تغییرات فراوانی می شود. یکی از سازه های جدیدروانشناسی در امر پیشگیری که به کاهش عوامل خطرساز و افزایش عوامل محافظت کننده توجه می کند، برنامه های مبتنی برتاب آوری است. این برنامه ها در جلوگیری از بروز بسیاری از مشکلات رفتاری و آسیب های اجتماعی توانایی خود را به اثباترسانده اند. بنابراین لزوم بررسی ارتباط تاب آوری با کیفیت زندگی و شادکامی زنان مبتلا به ام اس از اهمیت خاصی برخورداراست. لذا این پژوهش بر آن است تا به مرور مبانی نظری و تحقیقات مشهود در این زمینه بپردازد.

تاب آوری، کیفیت زندگی، شادکامی، ام اس، زنان