مریم حمیدی - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی

مقدمه : پدیده ای به نام زن سرپرست خانوار یک واقعیت اجتماعی است که امروزه در تمام جوامع به چشم می خورد ؛ به همین دلیلکشور ما برای دست یابی به توسعه پایدار «توانمندسازی» را کارآمدترین روش یافته است (parson , 2003) که در برنامه چهارمتوسعه جمهوری اسلامی ایران بخصوص در مورد اقشار آسیب پذیر بدان اشاره شده است. پس مطالعه و بررسی الگوی زندگی و مشکلاتآنان در زمینه روحی و روانی و زیستی رسالتی است. بر دوش تک تک مسلحان و دلسوزان اجتماعی که دغدغه کمک به همنوع خود را دارند.هدف : هدف از این پژوهش ، بررس تاثیر توانمندسازی زنان سرپرست خانوار بر سلامت روان آن ها با تاکید بر مشاغل تولیدی و خانگی می باشد.روش : این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی و کمیته امداد بود ؛ نمونه شامل 15 نفر از زنان سرپرست خانواده بود که طرح توانمندسازی آن ها با تاکید بر مشاغل تولید وخانگی بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند.یافته ها : تحلیل یافته ها همراه با نتایج حاصل از پرسشنامه و مصاحبه و مشاهده مددجویان توانمند شده ، نشان داد که اجرای برنامهتوانمند سایر همان گونه که در سایر کشورها نتایج مثبتی به همراه داشته است ، اجرای آن در مورد زنان سرپرست خانوار ، نه تنها به اشتغالو افزایش سطح درآمد و ارتقاء آن ها به سطوح طبقاتی بالاتر اجتماعی- اقتصادی جامعه منجر می شود بلکه از لحاظ روانی سبب شده است تا زمان سرپرست خانوار در حوزه های مختلف روان شناختی هم چون ؛ خود- کارآمدی ، خود- ارزشمندی و عزت نفس ، کاهش استرس و اضطراب و افسردگی ، کنترل بر زندگی ، قدرت تصمیم گیری و افزایش سازگاری توانمند شونده که خود سرمایه ای پایان ناپذیراست.نتیجه گیری : اجرای برنامه توانمندسازی نه تنها به اشتغال ، افزایش سطح درآمد و کاهش وابستگی زنان سرپرست خانوار منتهی میشود بلکه توانایی آن ها در حوزه های روان شناختی را نیز به دنبال دارد.

توانمندسازی ، زنان سرپرست خانوار ، سلامت روان ، مشاغل تولیدی و خانگی