سمیه رباط میلی - د انشجوی دکتری روان شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
مهناز مهرابی زاده هنرمند - ا ستاد گروه روان شناسی، دانشگاه شهید چمران، اهواز
یدالله زرگر - استادیار گروه روا نشناسی، دانشگاه شهید چمران، اهواز
روح الله کریمی خویگانی - هیأت علمی گروه معارف، دانشگاه پلیس، تهران

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر معنادرمانی گروهی برافسردگی و امید در دانشجویان اجرا شد. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامع ه آماری پژوهشی ر ا دانشجویان کارشناسی دانشگاهشهید چمران اهواز در سال 1387 تشکیل می دادند که از میا ن آنان 40 نفر با نمرات افسردگی بالا در پرسشنام ه افسردگی بک 1972 ) و امید پایین در مقیاس امید میلر ( 1988 ) به شیوه )نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب و سپس ب هصورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 20 نفر) و گواه ( 20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 10 جلسه معنادرمانی گروهی شرکت کرد. سپس ،پس آزمون و پیگیری یکماهه روی هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد بین میانگین نمره های پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش و گواه تفاوتمعنی داری وجود داشت به این معنا که در گروه آزمایش میانگین افسردگی کمتر و میانگین امید گروه آزمایش بیشتر بود .(P<0/001)

معنادرمانی گروهی، افسردگی، امید، دانشجویان دانشگاه