رضا سارلی - دانشجوی کارشناسی جغرافیا وبرنامه ریزی شهری،دانشگاه گلستان،گرگان
شهلا فیاض - دانشجوی کارشناسی جغرافیا وبرنامه ریزی شهری،دانشگاه گلستان،گرگان
بهنام قرنجیک - دانشجوی کارشناسی جغرافیا وبرنامه ریزی شهری،دانشگاه گلستان

آمایش سرزمین زیربنای سازماندهی توسعه منطقهای است و به بیانی دیگر ابزار اصلی برنامهریزی و تصمیمگیریهای منطقهای و ملی است برای رسیدن به توسعه پایدار اقتصادی بنابراین آمایش سرزمین مبنای طرحها و برنامههای جامع توسعه بوده و پیونددهنده برنامهریزیهای اقتصادی، اجتماعی و فضایی یا مجموع آنان در قالب برنامهریزی جامع و در مقیاس ملی و منطقهای است در این راستا جنوب شرق ایران با ویژگی های منحصر به فرد خود جایگاه بسیار مهمی در توسعه اقتصادی و اقتدار کشور بر عهده دارد همچنین با توجه به موقعیت استراتژیکی و همجواری با خلیج فارس می تواند به عنوان منطقه ممتاز ارتباطی کشور قرار بگیرد ازسوی دیگر جنوب شرق ایران یکی از مناطق محروم کشور به شمار می رود و باید بررسی کرد که در درجه ی اول عوامل موثر در توسعه اقتصادی منطقه به چه عواملی بستگی داشته و درعین حال باذکر پیشنهاداتی به دنبال راه حلهای اجرایی برای رسیدن به توسعه پایدار باشیم دراین مقاله سعی شده است تا با ذکر توان های اقتصادی و سرمایه گذاری جنوب شرق ایران راهبردها وسیاست های اجرایی، توسعه متناسب با شرایط بومی منطقه ارائه شود روش تحقیق توصیفی و بر مبنای مستندات،شواهد در نقاط مختلف منطقه می باشد نتایج حاصله از تحقیق در نهایت نشان دهنده ی این امر می باشد که با به کارگیری راه حل ها و استراتژی ها، می توان منطقه را به مرز توسعه یافتگی رساند این راه حل ها باید ضمن اجرائی بودن بتوانند سطح کیفیت زندگی ساکنان آن را افزایش دهند

آمایش اقتصادی، جنوب شرق، برنامه ریزی ،توسعه پایدار