انیس خالقی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی.

افزایش نرخ تغییر در محیط درونی و بیرونی سازمان های تولیدی منجر به توجه بیشتر به تدوین استراتژی و مدیریت استراتژیک در این سازمان ها شده است. فرهنگ راهبردی موضوعی است که به تازگی در دانش مدیریت و در قلمرو رفتار سازمانی راه یافتهاست. به دنبال نظریات و تحقیقات جدید در مدیریت، فرهنگ راهبردی دارای اهمیت روزافزونی شده و یکی از مباحث اصلی و کانونی مدیریت را تشکیل داده است. جامعه پذیری نخبگان در فرهنگ های راهبردی متفاوت، باعث می شود تا در موقعیت های مشابه، دست به انتخاب های متفاوت بزنند.امروزه فرهنگ راهبردی را می توان به عنوان مجموعه ای متمایز از اعتقادات، ایستارها وکارکردها با توجه به استفاده از زور دانست که به صورت دسته جمعی حفظ شده و به طور تدر یجی، در طو ل زمان ، از طریق فرایند تاریخی مداوم و منحصر بفرد ظهور می کند. فرهنگ راهبردی در طول زمان تداوم داشته و بیشتر از دوران ظهور خود عمر می کند، اگرچه دارای ویژگی دایمی یا ایستایی نیست و ممکن است در زمان های حساسی به طور اساسی یا جزئی تغییر کند با افزایش میزانرقابت بین صنایع امروزی، اهمیت تحقیقات مرتبط با توسعه، تدوین و اجرای استراتژیها به عنوان یک مزیت رقابتی، افزوده شده است. ویژگی های فرهنگی متفاوت دولت ها، باعث می گردد تا از واقعیتهای راهبردی مشابه، برداشت های متفاوت داشته باشند. بنابراین، مشکل فرهنگ گرایان، توضیح مشابهت های رفتار راهبردی در درون فرهنگ های راهبردی مختلف است. در عصر ما هنوز هم مدیریت فرهنگ از نگاه عدهای موضوعی کم رنگ و کم تاثیر بوده و جایگاه آن در موفقیت سازمان چشمگیر به نظر نمیآید بیدختی، 9:1

فرهنگ، راهبرد. عملکرد