ابوالفضل آقاسی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران

برنامه ریزی در زمینه چگونگی تولید انرژی، امروزه نقش مهمی در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری های این بخش ایفا می کند. در این میان، تولید انرژی الکتریکی همواره با چالش های زیست محیطی فراوانی همراه بوده است. در این تحقیق، سیستم انرژی الکتریکی ایران بعنوان یکی از آلاینده ترین بخش های سیستم انرژی کشور، مورد توجه قرار گرفته و مدلسازی شد. دو سناریوی محتمل در یک بازه زمانی میان مدت (سال های 2013 الی 2030) به مدل اعمال شد و میزان تولید دی اکسید کربن در این سناریوها باهم مقایسه گردید. در سناریوی اول، ترکیب فناوری های تولید انرژی الکتریکی در بازه زمانی تعریف شده برای مدل به عنوان سیستم مرجع ثابت در نظر گرفته شد و در سناریوی دوم، به تدریج به ظرفیت نیروگاه های سیکل ترکیبی اضافه و از ظرفیت نیروگاه های توربین گازی کاسته شد. نتایج نشان داد که اجرای سناریوی دوم منجر به کاهش سالانه 85/21 میلیون تن انتشار گاز گلخانه ای دی اکسید کربن دربازه زمانی موردنظر خواهد شد که در این میان، سهم گازوئیل در این کاهش انتشار، 9/11 درصد نسبت به سناریو مرجع بوده که در حدود 6/137 میلیون تن دی اکسید کربن را شامل می گردد. از سوی دیگر، در صورت به اجرا در آمدن سناریو2، نیروگاه های گازی 65/18 درصد نسبت به ادامه روند جاری سیستم، دی اکسید کربن کمتر تولید خواهند نمود

مدلسازی انرژی، کربن دی اکسید، نیروگاه سیکل ترکیبی، محیط زیست