یوسف سعیدیان تبار - لیسانس تربیت بدنی،آموزگار منطقه ثلاث باباجانی، آموزش و پرورش استان کرمانشاه،

دانش ، منبع کلیدی عصر اطلاعات است.امروزه اهمیت مدیریت دانش و آگاهی یک امر مهم سازمانی تلقی می شود.و در قرن حاضراهمیت و اثر بخشی این دانش بشری، تا آن اندازه است که بعضی از صاحب نظران ، قرن بیستم را عصر مدیریت و دنیای امروز را دنیایمدیران آگاه می دانند و علم مدیریت را یکی از مهم ترین وپیچیده ترین رشته های علوم انسانی به شمار می آورند زیرا به کمک مدیران توانمند و اگاه به اصول نظریه ها و سبک های مدیریت و واجد مهارتهای انسانی ، ادراکی و فنی می توان چهره سازمانهای اداری ، صنعتی، بازرگانی و اموزشی را دگرگون ساخت، از منابع طبیعی، سرمایه، فن آوری و نیروی انسانی جداکثر بهره را برد.سازمانها بدون درک فرایند درونی خود برای خلق دانش ، بعید است که بتواند به عملی ساختن تخصص ها ادامه دهند.سازمانها همواره تحت تاثیر محیط پیرامون خود قرار دارندکه این عوامل غالبا کمترتحت نظارت و کنترل سازمان اند.اگر سازمانی بتواند این عوامل محیطی را شناسایی و کنترل کند،به طور بهتری میتواند حیات و بقای خود را تداوم بخشد.اما امروزه محیط سازمان ها به لحاظ تحولات علمی و فناوری روز به روز بی ثبات تر و پیچیده تر می شود و حیات سازمان را تهدید می کند در چنین شرابطی سازمان هایی موفق اند که ضمن کسب دانش و آگاهی وسیع از عوامل محیطی ،حفظ بقا و حیات خود ، زمینه ی رشد و پویایی و افزایش عملکرد سازمان را بهبود و ارتقا بخشند یکی از راه های تحقیق این امر ، مقوله ی مدیریت دانش است. مقاله حاضر در ابتدا به تشریح مدیریت دانش پرداخته و سپس ضرورت ان را در سازمانهای اموزشی مورد بررسی قرار می دهد هر چند در سال های اخیر مدیریت دانش ازشهرت زیادی بخصوص در بخش صنعت و تجارت برخوردار گردیده است اما به نظر می رسد هنوز در ارتباط با به کارگیری آن درسازمان اموزشی ، ابهاماتی وجود دارد در این مقاله سعی شده است ضمن اشاره به بعضی از کارکردها و پیامدهای مدیریت دانش دراموزش و سازمان های اموزشی ضمن تبیین لزوم و ضرورت مدیریت دانش در اموزش ، دست اندرکاران موسسات آموزشی را به استفاده از مدیریت دانش در سازمان هاو موسسات اموزشی ترغیب کرد

مدیریت دانش ، دانش سازمانی ، دانش ، سازمان آموزشی ، فرایند مدیریت دانش