محمد عبداللهی عزت آبادی - استادیار پژوهش موسسه تحقیقات پسته کشور

عدم تعادل بین عرضه و تقاضای آب کشاورزی در مناطق پسته کاری ایران، بویژه شهرستان رفسنجان به وضوح قابل درک است. با وجود کمبود و محدودیت منابع آب، به علت ارزش اقتصادی بالا، مصرف این نهاده کشاورزی بسیار بالا می باشد. این عدم تعادل باعث تخریب منابع آب، افت ابهای زیر زمینی وکاهش کیفیت این منابع شده است. برای حل این مشکل بایستی عرضه آب را افزایش داده و تقاضا راکم نمود و درنهایت این دورا به هم نزدیک کرد. در این مطالعه با استفاده از روشهای اقتصاد مهندسی و بودجه بندی، گزینه های مختلف در دو سمت عرضه و تقاضای آب موردبررسی اقتصادی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از گزینه هایی چون انتقالاب کارون و آب شیرین کن در سمت عرضه و سیستم های آبیاری تحت فشار در سمت تقاضا به علت هزینه های بالا مورد استقبال کشاورزان قرار نگرفته و نمی گیرد . لذا جهت تغییر این شرایط و افزایش تقاضا برای سیستم های نوین عرضه و تقاضای آب درمنطقه رفسنجان بایستی : 1- با بکارگیری سازمانها و قوانین مناسب، هزینه تمام شده بهره برداری از روشهای سنتی را افزایش داد 2- با تحقیقات و استفاده از تکنولوژی های مناسب، هزینه تولید و مصرف آب را درگزینه های جدیدکاهش داد. 3- با ارائه قوانین، برنامه ها و سازمانهای مناسب، دوره تصمیم گیری و دوره احساس کمبود آب را به هم نزدیک نموده و نتیجه آن یعنی ارزش واقعی آب را به عنوان معیار مبادله آب در منطقه قرار داد. همچنین درمطالعه جاری گینه جدیدی تحت عنوان «استفاده از ابزار توسعه موزون کشت پسته در توزیع یکنواحت فشار بر منابع آب در کل کشور» مطرح گردید.

عرضه و تقاضای آب ، پسته ، رفسنجان ، آب شیرین کن ، سیستم های آبیاری ، توسعه موزون کشت