امیرحسین چگونیان - کارشناسی ارشد برنامه ریزی حملونقل دانشگاه صنعتی اصفهان،
حسین حق شناس - عضو هیئت علمی دانشکده حملونقل دانشگاه صنعتی اصفهان،

در چند دههی اخیر تغییرات سریعی در وضعیت آمدوشد شهروندان در کنار پیچیده شدن خدمترسانی حملونقلی و اثرات زیانآور آن مشاهدهشده است. این دغدغهی مهندسین برنامهریزی شهری و ترافیک را بر آن داشته است که در پی حل این مشکل باشند. درپژوهشهای نوین حملونقل، متخصصین بر بهبود عملکرد حملونقلی کاربریها و افزایش بهرهوری از زمین در راستای اهداف توسعه پایدار تأکید داشتهاند. ارتقای کیفیت زندگی شهروندان و بهبود برنامهریزیهای حملونقل شهری از اهداف عمده تحقق توسعه پایدار یک شهر در سطوح مختلف حوزه نفوذ آن، چه در سطح محلی و چه در مقیاس کل شهر محسوب میشود. اولین گام در بررسی ارتباط و عواملتاثیرگذار بین برنامهریزی کاربری زمین و حملونقل پایدار شناسایی و تعیین شاخصها و معیارهای سنجش کاربری زمین و حمل و نقل پایدار است. هدف اصلی از پژوهش حاضر معرفی شاخص های بررسی ارتباط بین کاربری زمین و حمل و نقل پایدار است. بدین منظور ابتدا منابع مختلف که بگونه ای به ارتباط بین کاربری زمین و حمل و نقل پایدار پرداخته اند در چهار دسته کلی اهداف برنامه ریزیشهری، اهداف محیط زیستی، اهداف اقتصادی و اهداف اجتماعی بررسی شده اند و شاخصهای هر پژوهشها بیان میشود و در انتها شاخصهای از منابع مختلف جمع بندی می شوند. در اهداف برنامه ریزی شهری، شاخصهای تراکم شهر، نرخ فعالیت و نوع کاربری، در اهداف محیط زیستی شاخصهای آلاینده های محلی هوا و مصرف انرژی، در اهداف اقتصادی شاخص هزینه خانوار در بخش حمل و نقل بر درآمد و تاثیر حمل و نقل بر اشتغال و فعالیت شهر و در اهداف اجتماعی دسترسی به حمل ونقل همگانی شاخصهای پرتکرار در منابع شناسایی شده اند

برنامه ریزی شهری، کاربری زمین، شاخص، حمل و نقل پایدار، اقتصادی، اجتماعی، محیط زیستی