پریسا روشنی - دانشجوی دکترای شهرسازی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد بجنورد
امین نیستانی - کارشناس رشته مهندسی شهرسازی

اراضی خاکستری درون بافت شهری یکی از باارزش ترین منابع محیطی می باشند، که دارای قابلیت و پتانسیل بالقوه کلیدی به منظور تأمین فضاهای موردنیاز خدمات عمومی (فضای سبز، پارکینگ، کتابخانه و غیره) درجهت به وجود آوردن محله یا شهری پایدار، زیبا و با امنیت بالا هستند. با توجه به اینکه شهرها با یک رشد سریع روبه رو بوده اند، ازنظر کالبدی و خدمات عمومی دارای کمبودهای زیادی می باشند که در این رابطهمی توان از زمین های خاکستری برای به حد استاندارد رساندن یا حداقل بهبود وضعیت سرانه کاربری های مختلف سود جست. هم چنین در دهه های اخیر ساختار محلات شهری به گونه ای بوده که در مواردی سبب ازبین رفتن ارزش های سنتی محلات شده، لذا دیدگاهی که توجه ای ویژه به برنامه ریزی و طراحی در سطح محله و واحدهای همسایگی دارد رویکرد نوشهرگرایی است که بسیاری از راهکارهای آن در جهت ارتقاء ابعاد مختلفمحله است. روش تحقیق، از نوع ترکیبی (با اواویت رو شهای کمی) و گردآوری اطلاعات بر پایه ی مطالعات اسنادی- کتابخانه ای است. تحقیق حاضر سعی دارد با انجام مطالعات بر روی بافت محله در زمین ههای کالبدی، جمعیتی، دسترسی و فضاهای محله، دست به ساماندهی اراضی خاکستری درون بافت محلات شهری بر اساس تلفیق ضوابط و استانداردهای شهری، اسناد فرداست و اصول و معیارهای رویکردTND و استفاده از ظرفیت و توان اراضی خاکستری با هدف ارتقاء کیفیت محیطی (زیستی، اجتماعی، کالبدی و فضایی) و جلوگیری از رشد افقیو ایجاد پیوند و یکپارچگی در جبران گسست کالبدی موجود در بافت شهر بیانجامد، که این خود تلاشی در جهت بسط و کاربردی نمودن تحقیق حاضر است.

ساماندهی، اراضی خاکستری ، TND ، نوشهرسازی، محله حسینی معصوم بجنورد