عباس جلیلیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک بیوسیستم، دانشگاه ایلام
رضا یگانه - عضو هیئت علمی و استادیار گروه مکانیک ماشینهای کشاورزی، دانشگاه ایلام
علی پرنا - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک بیوسیستم، دانشگاه ایلام

یکی از مهمترین عملیات های مدیریتی در کشاورزی، کنترل و حذف علفهای هرز میباشد. میتوان با استفاده از روشهایمختلف از جمله روش شیمیایی، با این مشکل مبارزه کرد. از عوامل مهم ساماندهی وضعیت سمپاشهای رایج در کشور، تعییین و بررسی عملکرد آنها در شرایط زارع است، تا بتوان به استناد به این اطلاعات برای آینده برنامه ریزی نمود. در این مطالعه سمپاشهای رایج مورد استفاده در محصول گندم به منظور مبارزه با علفهای هرز و پوره سن مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفتند. سمپاشها شامل؛ تراکتوری بوم دار، لانس دار و پشتی اتومایزر بودند. بین روشهای سمپاشی از نظر میزان محلولمصرفی در هکتار در سطح 0/1درصد اختلاف معنیداری وجود داشت. بیشترین میزان مصرف محلول سم مربوط به سمپاشلانس دار ( 440لیتر در هکتار) و کمترین میزان پاشش مربوط به سمپاش پشتی اتومایزر ( 140لیتر در هکتار) بود. بیشترین بازدهمزرعهای مربوط به سمپاش بومدار ( 81/6)بود. بیشترین درصد لهیدگی محصول مربوط به سمپاش بومدار تراکتوری( 10/38)وکمترین میزان لهیدگی مربوط به سمپاش اتومایزر( 0/1)بود

سمپاش بوم دار، سمپاش لانس دار، سمپاش پشتی اتومایزر، میزان مصرف سم، بازده مزرعه ای، لهیدگی محصول