صادق کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد شوشتر،گروه مهندسی آب،شوشتر،ایران
محمد طالبی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد شوشتر،گروه مهندسی آب،شوشتر،ایران
سیدعلی علوی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد شوشتر،گروه مهندسی آب،شوشتر،ایران
مهدی یاراحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد شوشتر،گروه مهندسی آب،شوشتر،ایران

با توجه به افزایش جمعیت و نیاز روز افزون مردم به مواد غذایی و اشتیاق به مصرف ماهی و دیگر آبزیان و همچنین محدودیت ذخائر طبیعی ماهی ، کار تولید و پرورش ماهی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق که به منظور بررسی اثرات پساب های خروجی 1500 ‏حوضچه پرورش ماهی به مساحت 2000 ‏هکتار در منطقه های چم کنار ، نور علی ، بهدید و درخزینه ،که در مجموع دارای 23 ‏زهکش بزرگ تخلیه پساب هستند ، بر خصوصیات و کیفیت آب رودخانه گرگر واقع در حدفاصل شهرستان شوشتر تا بند قیر (در 55 ‏کیلومتری شمال شهر اهواز) صورت گرفته است . پس از شناسایی کلیه منابع آلاینده اصلی ، اطلاعات کمی و کیفی ایستگاه های مورد مطالعه استخراج و مورد بررسی قرار گرفت . کاهش منحنی اکسیژن محلول نمایانگر آلودگی آب حاصل از پساب خروجی حوضچه های پرورش ماهی در رودخانه گرگر می باشد و با توجه به افزایش تدریجی اکسیژن محلول در پایین دست رودخانه ، گویای خودپالایی تدریجی رودخانه بوده و نشان از کاهش بار آلودگی دارد. بطور کلی تاثیر پساب حوضچه های پرورش ماهی بر کیفیت رودخانه در بازه های مختلف کاملا مشهود بود و حداقل زمان بحرانی (tc)، مقدار کمبود بحرانی اکسیژن(Dc)و محل آن در پایاب نقطه تخلیه (x) به ترتیب 2/46d ‏، 5/2 mg/L‏و 45/619 km ‏بدست آمد . با این وجود با توجه به قدرت خودپالایی رودخانه در ایستگاه آخر در پایین دست ، کیفیت نسبتا قابل قبولی حاصل می گردد. در نهایت بهبود کیفیت آب رودخانه گرگر در گرو مدیریت صحیح پساب کاربری های مختلف و کاهش بار آلودگی آن ها می باشد

رودخانه گرگر، پساب حوضچه های پرورش ماهی، تغییرات اکسیژن محلول