زهرا تمجیدی - پژوهشگر مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی

در فرهنگ ایرانی، خانه خارج از مفهوم و معنای ظاهری خود، دارای مفهومی عمیق و همسطح با خانواده و مکانی برای شکلگیری معنویت آدمی در طول تاریخ بوده است. با ظهور مدرنیته و صنعتیشدن جوامع، خانه معنایی جدید پیدا کرده است؛ اما در فرهنگ ایرانی به خانه به عنوان وسیلهای با کارکرد موقت نگریسته نمیشود و در واقع، خانه مانند دیگر تولیدات صنعتی و کالبدی، تنها برایبرآوردن نیازهای مادی نیست؛ بلکه دارای روح و مفاهیمی ماورای جسم و کالبد است.باید دانست که خانه و زندگی جاری در آن با تکیه بر هویت ایرانی-اسلامی، علاوه بر رفع نیازهای مادی، عهدهدار برقراری آرامش معنوی و بستر پاسخگویی به نیازهای روحی انسان، نظیر تفکر، عبادت و آرامش قلب نیز بوده است. معماری و شیوه زندگی در خانه ایرانی همیشه متاثر از فرهنگ و جامعه خود بوده است و امروزه به دلیل گرتهبرداریهای نادرست از معماری سایر کشورها دچار تزلزل اصالت و هویت شده است؛ به گونهای که مفهوم خانه، در زندگی رایج مردم، به مسکن تقلیل یافته است و مسکن چیزی جز یک کالبد قابلزندگی نیست. این مقاله بر آن است که به بررسی معماری و شیوه زندگی در خانههای سنتی ایران و ترویج آن در دوران معاصر بپردازد

معماری ایرانی، خانه ایرانی، اقلیم در معماری ایرانی، شیوه زندگی خانه ایرانی، فرهنگ ایرانی